Strategie inwestycyjne i analiza wskaźnikowa - 2 - Zastosowanie w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych 3
opublikowany 2010-04-03 21:46:00 przez: GPG
Najczęściej modele wyceny względnej stosuje się dla większych grup podobnych do siebie spółek uwzględniając analizę otoczenia gospodarczego. Wykorzystywanie różnych wskaźników do porównywania spółek w obrębie jednej grupy powinno być regularną praktyką. Pozwala ona na stosunkowo łatwe wykrywanie przypadków niedowartościowania i przewartościowania akcji
W przypadku, gdy inwestor może zajmować w akcjach pozycje zarówno długie, jak i krótkie, możliwe jest w takiej sytuacji kupienie akcji spółki A oraz sprzedanie akcji spółki B. W ten sposób inwestor skorzysta na spodziewanej zmianie relacji cen akcji tych dwóch spółek wobec siebie, bez konieczności przewidywania kierunku zmian cen akcji odrębnie dla A i B. Często jednak inwestor nie chce lub nie może zajmować pozycji krótkiej lub utrzymywać jej w dłuższym terminie (na przykład ze względu na koszty jej utrzymywania lub ze względów technicznych). Dlatego też najczęściej modele wyceny względnej stosuje się dla większych grup podobnych do siebie spółek, na przykład pochodzących z jednego sektora, uwzględniając analizę otoczenia gospodarczego. Graham uważał, że wykorzystywanie różnych wskaźników do porównywania spółek w obrębie jednej grupy powinno być regularną praktyką analityka. Pozwala ona bowiem na stosunkowo łatwe wykrywanie przypadków niedowartościowania lub przewartościowania akcji, skłaniając inwestora do otwarcia nowej pozycji na rynku lub zmodyfikowania składu portfela. Taka metoda analizy ułatwia też wykrycie silnych i słabych stron poszczególnych spółek. Jednakże grupa, w obrębie której dokonuje się porównań musi być możliwie jak najbardziej jednorodna. Tę jednorodność można do pewnego stopnia określić między innymi odpowiadając na pytanie, czy zmiany otoczenia w podobny sposób wpłyną na wszystkie spółki z danej grupy. Im bardziej różne od siebie spółki, tym większą wagę w analizie należy przywiązywać do czynników niemierzalnych. Graham ponadto podkreślił w swoim zestawie zasad określonych mianem „kanonu inwestowania w akcje zwykłe”, że kluczowym aspektem inwestycji dokonanych na podstawie modeli wyceny względnej jest utrzymywanie na tyle szerokiego portfela akcji, aby zdywersyfikować ryzyko i uzyskać satysfakcjonującą przeciętną stopę zwrotu poprzez zmniejszenie negatywnego wpływu niestabilności cen akcji pojedynczych spółek na całkowitą stopę zwrotu inwestora.